Creatief directeur Gaia Trussardi: ‘Luxe draait niet om de prijs en zeker niet om blingbling’

Gaia Trussardi (37) voelde niet meteen de drang om in het familiebedrijf te stappen. Toch is de Italiaanse sinds haar 33ste creatief directeur van het modehuis. Trussardi bracht begin september de mannengeur Reflesso uit, waaraan ze meewerkte.

Ik ben enorm blij met mijn job, maar de omstandigheden hebben me er een beetje toe gedwongen om in het familiebedrijf te stappen, dat mijn grootvader Dante uit de grond stampte. Omdat mijn zus (Maria Luisa, president van de groep) er toen alleen voor stond, ben ik op mijn 23ste helemaal onderaan de ladder begonnen: met de ontwerpafdeling te observeren. Ik ben stap voor stap hogerop geklommen.

Creativiteit zit in mijn DNA, maar ik denk dat mijn opleiding sociologie en antropologie aan Richmond University in Londen me ook wel geholpen heeft. Ik bracht inzichten mee die het ontwerpteam kon gebruiken voor zijn nieuwe collecties. We probeerden mijn trend- en maatschappijobservaties te koppelen aan creatieve ideeën. En we stelden strengere criteria voor de collecties. Geleidelijk aan werd ik verantwoordelijk voor de grotere lijnen en uiteindelijk voor de hele Trussardi-wereld. Daar heb ik tien jaar over gedaan.

Luxe draait niet om de prijs en zeker niet om blingbling. Iets is luxueus omdat er kleine details in zitten, omdat het gemaakt is van mooie materialen. Luxe is een wereld vol goede smaak waartoe je wilt behoren omdat hij zo geraffineerd en elegant is. Hij is zo mooi omdat hij je naar andere, ultieme schoonheid voert.

Het cliché dat mensen uit Bergamo harde werkers zijn, klopt. Ik ben er een goed voorbeeld van (lacht). De stad heeft een grote landbouwgeschiedenis. Landbouwers zijn fysiek sterk en staan elke ochtend om vijf uur op om de hele dag door hard te werken. Je groeit als kind in die streek op met die werkmentaliteit. Er heerst trouwens ook een sterke ondernemingsgeest: veel ondernemers en industriëlen komen uit de regio. Zelf sta ik elke dag op om 6.15 uur. Op vakantie moet ik mezelf dwingen om tot acht uur in bed te blijven liggen.

Ik wil mijn kinderen de levenslessen geven die mijn broers, zus en ik van onze ouders kregen. Wees nederig, herken goed en kwaad en besef dat er ongelukkige mensen, zonde en oorlog bestaan. Beschouw niets als vanzelfsprekend. En doe, wat er ook gebeurt, doe! Ga nooit op je lauweren rusten, want dan ga je parasiteren.

Ik haat vervuiling en files, dus verplaats ik me in Milaan met de fiets of te voet. Ik gebruik mijn wagen alleen als het niet anders kan. Als ik tijdens het weekend de stad uitga bijvoorbeeld. Ik leef zo groen mogelijk. Ik doe het licht haast nooit aan, ’s avonds hou ik het bij een minimaal aantal lampen. Die gewoonte probeer ik mijn kinderen aan te leren, net als een zo laag mogelijk waterverbruik: tanden poetsen doe je met de kraan dicht, douchen doe je kort. Dat zijn misschien maar kleine dingen, maar mocht iedereen ze doen, zouden ze een verschil maken voor het milieu. De klimaatopwarming en milieuvervuiling jagen me echt angst aan.

Ik voel niet de drang om veel te zien en te ontdekken. Ik heb nu al het gevoel dat ik word gebombardeerd met informatie. Op reis hou ik er dan ook niet van om een stad te bezoeken of iets cultureels te doen. Reizen betekent voor mij op de snelweg rijden, op weg naar een ontsnapplekje in de natuur. Ik hou van de beweging van reizen en weidse landschappen. Mijn ideale vakantie is ergens in de natuur, ver weg van de stad.

Ik word makkelijk afgeleid door muziek, omdat ze zo belangrijk voor me is. Muziek zit van nature in me. Ik ben zo kwaad op mezelf omdat ik muzikaal talent heb dat ik niet gebruik. Ik zing, maar zie mezelf niet als zangeres. Ik kan makkelijk muziek schrijven, maar doe dat niet genoeg. Als alles goed loopt, kom ik binnenkort wel met een single die ik heb geschreven en ingezongen.