Na een grondige renovatie zien veel oude herenhuizen er een stuk armer uit. Het slopen van interieurelementen als parketten en deuren, het verlagen van de plafonds en aanbrengen van bruuske doorbrekingen verschralen het oorspronkelijke opzet. Al merk je dat zelden meteen.
Pas na een tijdje blijken de aanbouwsels van toen oudmodisch en moeilijk aan te passen aan nieuw gebruik. Daarom is het nog zo gek niet om oude panden met een zachte hand op te frissen, met respect voor de originele architectuur en decoratie. Dit statige Antwerpse herenhuis, waar architect Hans Verstuyft zijn atelier en woning heeft, is een inspirerend voorbeeld van die andere aanpak.
Piet Swimberghe
De nieuwe achtergevel is strak, maar de vensters zien er helemaal uit als de oude ramen aan de voorzijde: hoog en met profielen. Op deze manier werden de stijlkundige harmonie en het ritme van de woning hersteld. Zo heb ik de symmetrie, zo eigen aan deze architectuur, herstelt.
Het huis stamt uit de laatste jaren van de negentiende eeuw en heeft een koetspoort met vestibule die toegang verleent tot het ontwerpbureau beneden. De woning van de architect bevindt zich boven.
Aan de classicistische harmonie werd niet getornd, maar beneden merk je wel meteen de vloer op van ruwe, gewassen beton. “Hij lijkt wat op de klassieke granito, maar is modern. De vloer kwam er ter vervanging van een vervallen parket”, legt Verstuyft uit.
De volledige achtergevel van het gebouw is nieuw. “We hebben de achterbouw ook wat ingekrompen om terrassen te creëren, die gemakkelijk toegankelijk zijn. De keuken zit op de plaats van de vroegere wintertuin”, vertelt architect Hans Verstuyft.
Boven werden de vloeren hersteld of vervangen door traditioneel parket. In de woonkamer bleven ook de marmeren schouwen bewaard.
Tal van interieurelementen heeft hij Hans Verstuyft zelf ontworpen of eigenhandig vervaardigd, zoals de cilindervormige koperen lampen, de zitbank en de bibliotheektafel in de living.
De nieuwe stijl van de woning is rustig en kan later door volgende bewoners moeiteloos worden aangepast aan de nieuwe noden en smaak. De architect hecht dan ook veel belang aan een tijdloze en duurzame architectuur die mooi veroudert.
Verstuyft heeft vrij veel originele interieurelementen behouden en versterkte zelfs het oorspronkelijke plan. Toch oogt zijn woning helemaal van deze tijd, het interieur is fris, hedendaags en vrij origineel.
Hier en daar, zoals in de eethoek, plaatste Hans een moderne haard van staalplaat. “Maar ook weer qua silhouet en verhoudingen gebaseerd op de oude haarden”, stipt hij aan.
Overal in het huis zijn ingebouwde kasten geplaatst.
Met het idee van de stijlkundige harmonie werden ook de nieuwe badkamers uitgetekend. Daarnaast moest deze kinderbadkamer vooral fris, straks en praktisch zijn.
Voor de ouderlijke badkamer koos Verstuyft voor een witte badkamer met carraramarmer. Een bad op pootjes vond ik té klassiek, maar de simpele kranen zijn goed. Ik hou trouwens niet zo van een designbadkamer, omdat het modieus is en na amper enkele jaren voorbijgestreefd.
Niet alleen voor de badkamer, maar ook voor de rest van het huis verkies ik wat modern en tijdloos is. Daarom hou ik van Scandinavische ontwerpen en natuurlijke materialen als natuursteen en hout voor vloeren. Dat is veel mooier dan gietvloeren van kunststof, een materiaal dat niet mooi veroudert.
Ook in de slaapkamer heeft de architect voor een bijzonder rustig interieur gekozen.
Naast de slaapkamer is er een kleedkamer.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier